چهارشنبه، اسفند ۱۰، ۱۳۸۴

آنجايت


خودت را و آنجايت را از هم جدا مي كني. گيج و گول مي خوري كه خودت را مي خواهد يا آنجايت را. در حيرت فرو مي روي و در حيرت فرو مي بري. سر آخر پس از كشمكش هاي بي پايان و تقلا و تقلا و تقلا،‌وقتي خوابيدي با او مي فهمي آنجايت مال خودت بود. همين.


۴ نظر:

me گفت...

آه چه رمانتيك! اينجايم مال تو، آنجايت مال من.....هه هه هه

Sedi Bigdeli گفت...

این بدبخت هم که از دهات در رفته!

ناشناس گفت...

Interesting website with a lot of resources and detailed explanations.
»

ناشناس گفت...

I like it! Keep up the good work. Thanks for sharing this wonderful site with us.
»